Linkedin for Scientists

Social media kan een belangrijke functie vervullen binnen wetenschap. Bepaalde functies van social media zijn duidelijk: het helpt om je netwerk op te bouwen of in stand te houden en is een kanaal om je resultaten te delen. WageningenUR organiseert voor haar medewerkers een serie lunchlezingen rondom het thema ‘Social Media for Science’. Ik ben gevraagd om de tweede lezing over Linkedin te verzorgen.

Linkedin is niet mijn favoriete sociaal medium. Het voelt te weinig als een netwerk, en te veel als een ‘presenteer-je-CV-website’. Ik mis functionaliteiten om makkelijk met groepen te linken en mensen te kunnen volgen. De layout vind ik persoonlijk ronduit ouderwets en soms verwarrend. ‘Waar zat het ook weer’, is een vraag die ik mezelf vaak stel, ook al werk ik dagelijks met Linkedin.

Toch blijft Linkedin mijn voorkeursplatform voor sociaal netwerken. Niet in de laatste plaats omdat het nog steeds het grootste platform is, waar ik vrijwel alle mensen met wie ik werk kan terugvinden. Ik kan er contacten met oud-collega’s en internationale collega’s onderhouden, mijn evenementen delen en grotere groepen aanspreken, mezelf in de markt zetten als ‘persoon’ (ongeacht welke werkgever ik heb, blijven mijn gegevens vindbaar), experts vinden en onderzoeksresultaten delen en bespreken.

Ruim 90 procent van de aanwezigen van de Linkedinsessie bij WageningenUR heeft zelf een Linkedin account. Men is welbekend met de ‘CV’ en netwerkfunctie van Linkedin: de mogelijkheid om loopbaanstappen te tonen en in contact te komen met collega’s en projectpartners. Veel minder bekend zijn mogelijkheden om publicaties te tonen op je Linkedin profiel (Slideshare), samen te werken in een shared werkomgeving op Linkedin (ManyMoon), evenementen aan te maken (Events) en het tonen van je blog aan je Linkedinprofiel (WordPress).

Daarnaast bleek er grote behoefte te zijn aan tips om een succesvolle groep op Linkedin te starten, met vruchtbare discussies en actieve bijdragen van leden.

Ook hebben we het gehad over nieuwe spelers op het gebied van online netwerken voor wetenschappers zoals ResearchGate. De kracht van deze netwerken is tegelijk een nadeel: puur gericht op onderzoekers missen wetenschappers het linken met projectpartners die niet uit de wetenschappelijke wereld komen. De wetenschappers weten elkaar ook zonder netwerken overigens goed te vinden, maar juist de link met niet-wetenschappers kan soms wat versterking gebruiken, bijv. via Linkedin.